Verzetsmonument

"Mijn vader had een contractvarken, maar hij hield er soms meer, die moesten geslacht worden. Piet Langenberg woonde tegenover de Noorderschool, die liet alles in de steek als-ie wat kon doen wat niet mocht. Dat varken moest dood. Touw om z’n nek, stokkie erbij en wartelen. Dat-ie zou stikken. Dat varken springt op: Piet met zijn kop tegen de zolder aan. Lag hij bijna dood, in plaats van het varken. "

"Hij was eerste ambtenaar onder NSB-burgemeester Sikkema, De Bree hebben we ook nog gehad. Ze stonden in enen bij zijn bureau, daar werd het verteld: alle mannen onder de veertig moeten zich melden voor Arbeitseinsatz. Toen dacht mijn vader: ‘Dat gaat helemaal verkeerd.’ Toen moest ie ‘t bevolkingsregister inleveren. D’r was verderop een boerderij met een hooiberg. Hebben ze d’r een gat ingemaakt en daar de hele rattaplan in gedouwd. "

"Dat hangt me nog bij van een mooie zondagmorgen. Dan kwamen al die zilveren vogels, hele rijen, kwamen uit Duitsland. Die hadden daar gebombardeerd, en die gingen dan terug. Zoals trekvogels zou je kunnen zeggen, ging dat allemaal over. Heel hoog in de lucht hoorde je dat brommen. Soms was er eentje aangeschoten. Dan was het helemaal spannend, want dan zag je die met rook, of weet ik het wat."

"Er brandde licht in het gemeentehuis, die Duitsers schoten overal op, toen kwam er een jager: riktiktik! Nou als je dat geluid nog hoort, het was verschrikkelijk, toen ging mijn zuster naar boven toe, we riepen allemaal Jan, Jan! We hoorden niks meer, toen kwam ze boven, bloed. Onder het bloed. Zo’n projectiel, ken je niet begrijpen, dat zo’n kracht door de balk heen. Made in Germany, Krupp, stond erop."